Kanibalizm – walka o przetrwanie

Kanibalizm wśród zwierząt istniał prawdopodobnie od zawsze, nie jest więc żadną nowością. Gatunek Homo sapiens również żywił się własnymi krewnymi. Wśród ludzi jest to obecnie znikome zjawisko, pojawiające się jedynie w przypadku ludzi cierpiących na pewne schorzenia psychiczne.
Istnieje kilkaset gatunków zwierząt, wśród których obserwuje się pożeranie przedstawicieli własnego gatunku. Skoro takie zachowania nadal (licznie) występują, oznacza to ewolucyjną skuteczność. Kanibalizm musi więc posiadać wiele zalet.

Samice pająków, aby znaleźć pożywienie muszą zużytkować ogromne pokłady energii. Zanim znajdą odpowiednią „przekąskę” mija dużo czasu, a energia na usidlenie przeciwnika również się kończy. Jest na to cudowny sposób- niech przekąska sama do nas przyjdzie. Samice napotykają na swojej drodze samców zalotników, którzy pragną prokreacji. Słynne czarne wdowy zjadają swoich partnerów podczas samej kopulacji. Samiec zdążył już przenieść swój materiał genetyczny do jajeczek samicy, więc już nie jest jej potrzebny. Skoro więc jego zadanie zostało wykonane, może się przydać jako pokarm. Zaś czarna wdowa w przypadku następnej potrzeby prokreacji znajduje innego partnera. Samica potrzebuje wiele energii, którą może uzyskać właśnie od jej partnera, który jest bardzo pożywny oraz znajduje się akurat w pobliżu.

Samice pająków jednak odstępują od pożerania własnych partnerów, zastępując ich innymi samcami, z którymi nie planują kopulować. Samce są w pewnym sensie samobójcami, albo być może ich ewolucja nie bierze pod uwagę tego, że ich zaloty kończą się dla nich śmiertelnie. Możliwe, że ich chęć kopulacji i przekazania genów potomstwu jest silniejsza od woli przetrwania.

Kanibalizm sprowadza się do jednego – chęci przeżycia. Hieny, niektóre ptaki i inne zwierzęta, pożerają swoje rodzeństwo, aby nie musieć dzielić się z nim pokarmem. Nowy samiec lwa, aby pokazać swoją przewagę nad innymi, zabija potomstwo samicy, aby ta przeszła na jego stronę i jedynie z nim mogła poddać się prokreacji. Jest to również formą konkurencji, a samiec alfa pragnie przekazywać własne geny.

Zwierzęta wykazują silną wolę przetrwania, często kosztem własnych krewnych. My również posiadamy instynkt przetrwania, lecz nasz gatunek jest unikalny i w inny sposób radzi sobie z konkurencją czy brakiem pokarmu. Być może w innych okolicznościach nadal żywilibyśmy się tkanką innych ludzi, lecz obecnie kanibalizm jest dla nas niedogodną metodą przetrwania.