Kognitywistyka w Helsinkach okiem Olgierda Borowieckiego

Studiowanie zagranicą, niezależnie jakiego przedmiotu, to doświadczenie którego nie można w żaden sposób porównać do codziennego „chodzenia na zajęcia” na uczelni macierzystej.  Na rodzimym uniwersytecie nauka przebiega w ramach programu obowiązującego na dany rok i przejawy własnej inicjatywy, takie jak uczestnictwo w kołach naukowych czy dodatkowych wykładach, można policzyć na palcach jednej ręki. Rzecz wygląda zupełnie inaczej kiedy wyjeżdżasz na wymianę i tych właśnie różnic będzie dotyczyć poniższy wpis. Będzie to również wskazówka na jakie formalne rzeczy zwracać uwagę podczas organizowania własnej wymiany, do czego gorąco zachęcam!

Wiele jest do zrobienia jeszcze przed wyjazdem:  zorientowanie się w przedmiotach do wyboru na uczelni docelowej, przygotowanie wstępnej wersji Learning Agreement oraz dopełnienie wszelkich niezbędnych formalności to tyko preludium do szeregu rzeczy o które trzeba zadbać
z własnej inicjatywy. Kiedy uda się już zrealizować formalne kwestie, znaleźć stancję i zaplanować podróż okazuje się, że sprawy na miejscu wyglądają zgoła inaczej.

W moim przypadku kluczową role odgrywały zainteresowania oraz pomysł na ich rozwijanie, który przyświecał mi przy planowaniu wyjazdu. Jako student Wydziału Filozofii byłem zobligowany do zrealizowania przedmiotów z Faculty of Social Science o łącznej sumie 20 ECTS/semestr, niemniej w pierwszej kolejności byłem zainteresowany uczestnictwem w przedmiotach neurobiologicznych. Przed wyjazdem nie byłem pewien czy będę mógł wziąć udział w przedmiotach realizowanych na wydziale innym, niż ten na którym byłem zarejestrowany. Okazało się jednak, że wystarczą chęci by uczestniczyć w dowolnym odpowiadającym mi kursie. W tym miejscu widać już pierwszą zasadniczą różnicę – przedmioty realizowane na wyjeździe wybierasz sam i mogą odnosić się do dowolnego obszaru Twoich zainteresowań. Planowanie Learning Agreement w takich warunkach daje poczucie swobody oraz odpowiedzialności za obszar w jaki ukierunkujesz swoją energię do zdobywania wiedzy.

Semestr na University of Helsinki podzielony jest na dwa, około dwumiesięczne, okresy. Większość kursów odbywa się dwa razy w tygodniu przez jeden okres, choć zdarzają się również kursy trwające po 4-6 godzin dziennie, codziennie przez tydzień lub dwa. Taki system daje wyjątkową elastyczność w planowaniu zajęć. W moim przypadku pierwszy okres poświęciłem na teoretyczną naukę neurobiologii, uczestnicząc w takich zajęciach jak „Molecular and Cellular Neuroscience”, „Electrophysiological Techniques” czy „Psychopharmacology”. Po takim teoretycznym przygotowaniu na drugi okres postanowiłem znaleźć laboratorium neurobiologiczne gdzie mógłbym poznać praktyczną stronę neurobiologii. Rzecz okazała się prostsza niż myślałem, wystarczyło przejrzeć funkcjonujące grupy badawcze, wybrać najbardziej interesującą, napisać kilka maili i po tygodniu stawiałem już pierwsze kroki przy badaniu wycinków mózgu. Oprócz części neurobiologicznej pozostawała jeszcze część filozoficzna i wymagane 20 ECTS więc w drugim okresie wybrałem „Collective Emotions”, „Philosophy of Action” oraz „Bioethics” – rozszerzone w porozumieniu z prowadzącą do „Neuroethics”. Tak więc drugi okres był z jednej strony filozoficzny, a z drugiej poświęcony na praktyczny trening neurobiologii w laboratorium.

Powyższy system z jednej strony pozwala na swobodne zaplanowanie obszarów naukowych na których chcesz się skupić, a z drugiej daje możliwość tematycznego zaplanowania przedmiotów w obrębie jednego bądź drugiego okresu. Oprócz oczywistych korzyści językowo-kulturowych studiowanie w ten sposób to unikatowe doświadczenie które pozwala spojrzeć na własne możliwości z innej perspektywy.

Podsumowując  – Wyjazd na wymianę to okazja do rozwoju w dowolnym kierunku, ograniczonym jedynie przez własną wyobraźnie i motywację.   Niezależnie od tego czy ma to być kierunek naukowy, kulturowy, towarzyski czy jakikolwiek inny, warto poznać życie z innej perspektywy.