Profesor KUL w Katedrze Historii Filozofii Nowożytnej i Współczesnej KUL. Zajmuje się głównie filozofią nowożytną, zwłaszcza metafizyką i epistemologią XVII wieku, oraz filozofią współczesną, szczególnie teorią działania i zagadnieniem wolności.
Temat jego rozprawy doktorskiej brzmiał: “Spór monizm-pluralizm w filozofii XVII wieku. G. W. Leibniza uzasadnienie pluralizmu metafizycznego”, natomiast rozprawy habilitacyjnej: “Spinoza o naturze ludzkiej”.
Jego najważniejsze wyróżnienia to: Indywidualna nagroda Rektora KUL, Laureat konkursu Monografie Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Medal Komisji Edukacji Narodowej.
